دانلود آهنگ میزند وائی به ظلمت، والسلام. احمد شاملو
دوشنبه - 26 سپتامبر 2022
با ما باشید با سوپرایز بزرگ این ساعت رسانه موزیک بیس 🎵 دانلود اهنگ میزند وائی به ظلمت، والسلام. با صدای احمد شاملو به همراه تکست و بهترین کیفیت ♪
Download Old Music BY : AHMD SHAMLV | MYZND VAئY BH ZLMT، VALSLAM. With Text And 2 Quality 320 And 128 On musicbeys.ir
مرغی از اقصای ِ ظلمت پر گرفت 🎵☂
شب، چرائی گفت و خواب از سر گرفت.
مرغ، وائی کرد، پر بگشود و بست 🎵☂
راه ِ شب نشناخت، در ظلمت نشست.
□ 🎵☂
من همان مرغام، به ظلمت باژگون
نغمهاش وای، آبخوردش جوی ِ خون. 🎵☂
دانهاش در دام ِ تزویر ِ فلک
لانه بر گهوارهی ِ جنبان ِ شک. 🎵☂
لانه میجنبد وزاو ارکان ِ مرغ،
ژیغ ژیغاش میخراشد جان ِ مرغ. 🎵☂
ای خدا! گر شک نبودی در میان
کی چنین تاریک بود این خاکدان؟ 🎵☂
گر نه تن زندان ِ تردید آمدی
شب پُراز فانوس ِ خورشید آمدی. 🎵☂
□
من همان مرغام که وای آواز ِ او 🎵☂
سوز ِ ماءیوسان همه از ساز ِ او
او ز شب در وای و شب دلشاد از اوست 🎵☂
شب، خوش از مرغی که در فریاد از اوست،
گاه بالی میزند در قعر ِ آن 🎵☂
گاه وائی میکشد از سوز ِ جان.
خود اگر شب سرخوش از وایاش نبود 🎵☂
لاجرم این بند بر پایاش نبود.
وای اگر تابد به زندانبان ِ ریش 🎵☂
آفتاب ِعشقی از محبوس ِ خویش!
□ 🎵☂
من همان مرغام، نه افزونام نه کم.
قایقی سرگشته بر دریای ِ غم: 🎵☂
گر امیدم پیش رانَد یک نفس
روح ِ دریایام کشانَد بازپس. 🎵☂
گر امیدم وانهد با خویشتن
مدفن ِ دریای ِ بیپایان و، من! 🎵☂
ور نه خود بازمنهد دریای ِ پیر
گو بیا، امید! و پاروئی بگیر! 🎵☂
خود نه از امید رَستم نی ز غم
وین میان خوش دستوپائی میزنم. 🎵☂
□
من همان مرغام که پر بگشود و بست 🎵☂
ره ز شب نشناخت، در ظلمت نشست.
نهش غم ِ جان است و نهش پروای ِ نام 🎵☂
میزند وائی به ظلمت، والسلام.
(از کتاب باغ آینه) 🎵☂
🎵☂
مرغی از اقصای ِ ظلمت پر گرفت 🎵☂
شب، چرائی گفت و خواب از سر گرفت.
مرغ، وائی کرد، پر بگشود و بست 🎵☂
راه ِ شب نشناخت، در ظلمت نشست.
□ 🎵☂
من همان مرغام، به ظلمت باژگون
نغمهاش وای، آبخوردش جوی ِ خون. 🎵☂
دانهاش در دام ِ تزویر ِ فلک
لانه بر گهوارهی ِ جنبان ِ شک. 🎵☂
لانه میجنبد وزاو ارکان ِ مرغ،
ژیغ ژیغاش میخراشد جان ِ مرغ. 🎵☂
ای خدا! گر شک نبودی در میان
کی چنین تاریک بود این خاکدان؟ 🎵☂
گر نه تن زندان ِ تردید آمدی
شب پُراز فانوس ِ خورشید آمدی. 🎵☂
□
من همان مرغام که وای آواز ِ او 🎵☂
سوز ِ ماءیوسان همه از ساز ِ او
او ز شب در وای و شب دلشاد از اوست 🎵☂
شب، خوش از مرغی که در فریاد از اوست،
گاه بالی میزند در قعر ِ آن 🎵☂
گاه وائی میکشد از سوز ِ جان.
خود اگر شب سرخوش از وایاش نبود 🎵☂
لاجرم این بند بر پایاش نبود.
وای اگر تابد به زندانبان ِ ریش 🎵☂
آفتاب ِعشقی از محبوس ِ خویش!
□ 🎵☂
من همان مرغام، نه افزونام نه کم.
قایقی سرگشته بر دریای ِ غم: 🎵☂
گر امیدم پیش رانَد یک نفس
روح ِ دریایام کشانَد بازپس. 🎵☂
گر امیدم وانهد با خویشتن
مدفن ِ دریای ِ بیپایان و، من! 🎵☂
ور نه خود بازمنهد دریای ِ پیر
گو بیا، امید! و پاروئی بگیر! 🎵☂
خود نه از امید رَستم نی ز غم
وین میان خوش دستوپائی میزنم. 🎵☂
□
من همان مرغام که پر بگشود و بست 🎵☂
ره ز شب نشناخت، در ظلمت نشست.
نهش غم ِ جان است و نهش پروای ِ نام 🎵☂
میزند وائی به ظلمت، والسلام.
(از کتاب باغ آینه) 🎵☂
🎵☂